बासरी

पाण्यात ओघळावे प्रतिबिंब चांदण्याचे

गुंतून राहु द्यावे अस्तित्व लोचनांचे

गाण्यास मोगऱ्याचा यावा सुगंध ऐसा

घन चिंब कोसळावे बेधुंद आठवांचे

अंगावरी शहारे यावे तसे तू यावे

रोमांतुनी पिसारे बहरूनिया फुलावे

ओठांवरी जुळोनी यावेत शब्द ऐसे

हृदयातल्या सुरांचे अनुराग गीत व्हावे

क्षितिजा वरी कुठेशी येतात सूर कानी

मंजूळ बासरीचे संगीत कुंद रानी

बोलावतो जणू तो मज कातर संधिकाली

ओढून नेत जातो चित्तास चहु दिशांनी

घनदाट आठवांच्या डोहात एकटी मी
वाहून जात आहे कोठे अशी कशी मी
लाभेल का मलाही कोठे तुझा किनारा
तेथें तुझ्या सुरांची होईन बासरी मी

आदित्य