एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
मैं  साथ नहीं रह पाऊंगा
मैं देख सकूंगा  तुझको 
लेकिन साथ नहीं दे पाऊंगा
एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
दो आंसू  होंगे आंखोंमे
फिसल गिरेंगे गालोंपरसे
मोती बनके हाथोंमे
एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
सब  मिट्टीमें मिल जायेगा
फिर उभरेगा जो पौधा
वो आसमान छू जायेगा
एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
जब आँखे अपनी बंद करोगे
मन की आँखे धुल जायेगी
जग उजियारा दिखलायेगा
एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
हम सूरज खुदका बन जायेंगे
रोशन होंगी मंजिल अपनी
और अंधेरा मिट जायेगा
एक ऐसा भी दिन आयेगा

एक ऐसा भी दिन आयेगा
हम और नहीं गिर पायेंगे
फैलाके पंखोंको अपने
उडनाही रह जायेगा
एक ऐसा भी दिन आयेगा 
 
आदित्य 

जंगलातली गंमत

जंगलात काय गंमत झाली काय सांगू आई
मासे होते झाडावर अन् उडत होत्त्या गाई
मी काय सांगू आई

वाघोबाला फुटली होती हत्ते एवढी सोंड
जिराफ होते लावून काळे कोल्होबाचे तोंड
ससे छोटूले झाले होते लांडगोबांच्या एवढे
हरणाने तर दात लावले होते केवढे केवढे
नदी रंगली होती जैसे पेनामध्ये शाई
जंगलात काय गंमत झाली काय सांगू आई

उंटाने भर उन्हामध्ये घातला होता स्वेटर
सिंह होते हाटेलातील गरीब बिचारे वेटर
उंदीरमामा घोड्यासंगे मारत होते दुडक्या
झाडामध्ये केल्या होत्या छोटया छोटया खिडक्या
कासवदादा पळत होते कसली होती घाई
जंगलात काय गंमत झाली काय सांगू आई

मोठी मोठी शिंगे होती चित्ता महाशयांना
चार पाय फुटले होते अजगर महाराजांना
अस्वल होते सरपटणारे काढे मोठा फणा
माकडचाळे सोडून माकड शिकवे शहाणपणा
मगरी म्हणती मजला आता पोहता येत नाही
जंगलात काय गंमत झाली काय सांगू आई

मला देखिल आले होते एक हिरवे शिंग
आणि होते अंगावरती काळे पांढरे रंग
आली केवढी डरकाळी मी आ करता नुसता
सारे जंगल गायब झाले हा म्हणता म्हणता
कमी येथे मजला आता कसली म्हणता नाही
जंगलात काय गंमत झाली काय सांगू आई
मी काय सांगू आई


आदित्य

दान मागतो

तुझिया चरणी ठेऊन माथा दान मागतो तुजला
दे बुद्धी, दे शक्ती, दे ज्ञान निरंतर मजला
मी दान मागतो तुजला

चराचराचा तूच विधाता
तू करुणा अन् तूचि त्राता
अखंड माया मोह प्रपाता
भवसागर हा तरावयाला वरदहस्त दे मजला
मी दान मागतो तुजला

वज्रापरी दे छाती आम्हा
खड्गाची वैखरी असू दे
शौर्याची देवता वसू दे
अंधाराचे फाटून पडदे ज्ञान मिळूदे मजला
मी दान मागतो तुजला

आदित्य

बंद कोनाडा

बंद कोनाडा कधीचा किर्र अंधारून आहे
दु:ख ज्याचे तो उराशी खोल सांभाळून आहे

पावसाशी भांडणा-या बोडक्या उघड्या घरांची
भिंत, द्वंद्वाची कहाणी अन् खुणा राखून आहे

झाड उरले काटके गाळून सारी एक पाने
हे उभे असले तरी नि:शब्द प्रेत म्हणून आहे

कोण जाणे काय होतो मागल्या जन्मी कुणाचा
वाटते की मागले काहीतरी साठून आहे

भोवतालीच्या सुखांना सांग तू, दरडाव थोडे
की म्हणावे दूर जा दु:खात मी मश्गूल आहे

आदित्य

मैत्र

मैत्राच्या या नभांगणातुन विहंगणारे पक्षी आम्ही
कधी द-यातुन कधी ढगांतुन दुमदुमणारे नाते आम्ही

उडू बागडू दिशात दाही
साथ आमुची सदैव राही
पुढे न मागे कुणी आमुच्या
मनमर्जीचे राजे आम्ही

खांद्यासंगे भिडवू खांदा
दिवस रात्र हा एकच धंदा
सावलीपरी दुजा संगती
लपंडाव साकारू आम्ही

कधी पायरी घसरून पडलो
चालत जाताना अडखळलो
हात पुढे सरसावून होतो
एक एक पारंबी आम्ही

भावनांतुनी विरघळताना
मनात अलगद हुरहुरताना
अवघडलेल्या शब्दांसंगे
ओझरणा-या धारा आम्ही

तरंगणा-या बेटावरती
अशी  उमलती नाजुक नाती
तुषार उडवू, फुलवत राहू
मैत्रीची कारंजी आम्ही

असे ऋतूही कधी उगवतील
उजाड रानी कोणी नसतील
तरी दाखवू दिशा दुजाला
चंद्र होऊनी नभात आम्ही

मैत्राच्या या नभांगणातुन विहंगणारे पक्षी आम्ही
कधी द-यातुन कधी ढगांतुन दुमदुमणारे नाते आम्ही

आदित्य

जिंदगी कंटाळली

वाट वारंवार पायाखालची ठेचाळली
आंधळे ऐसे जिण्याला जिंदगी कंटाळली

झाकलेल्या भाकिताच्या शेकडो रेघांतुनी
प्राक्तनाची रेघ होती नेमकी ढेपाळली

ज्या स्मृतींनी तेवलेले सांजवेळीचे दिवे
त्या स्मृतींची सावली तुज पाउली रेंगाळली

सापडे ना आज हक्काचा स्वत:चा चेहरा
आरशानेही तशी मग शक्यता फेटाळली

आठवावी लागली म्हणतेस अपुली भेट 'जी'
एवढया गर्दीतही मी 'ती' स्मृती सांभाळली

दोष कोणा द्यायचा अन रोष कोणी घ्यायचा
कैक पानांची जुनी यादी अता गुंडाळली

वेदनांचे केवढे ओझे उराशी वाहिले
जीव जाता शेवटी हर वेदना ओशाळली

आदित्य  

मैं रंग चुरालूं पानीका

काली बदरा जल बरसाये
बूंदोके त्योहार सजाये
इस सावन भरी कहानीका
मैं रंग चुरालूं पानीका

मन मतवाला महक उठा है
पंछी बनके चहक उठा है
गीली खुशबू और सुरोंमें
रंग भिगौके झूम उठा है

अब रंग कहां? ये ढंग बना
जिस हाथ लगा, वो संग बना
इस सावन भरी रवानी का
मैं रंग चुरालूं पानीका\

आदित्य  


 

फूल खिला है आंगन में

कोयल कूक लगायेगी और
तितली भी मंडरायेगी
फूल खिला है आंगन में
हर सांस महकसी जायेगी

हर सावन पिछला रुखा था
कुछ गीला था कुछ सूखा था
अब बारिश ऐसे आयेगी
बस खुशियाँही बरसायेगी

बूंद बूंदसे गीत गिरेगा
गीत गीत से मन झूमेगा
प्यारी बतिया लोरी बनके
किन सपनोंमें खो जायेंगी

चांद सितारे रातोंको
एक नयी कहानी लायेंगे
नन्ही कोमल एक परी
मीठीसी गुनगुन गायेगी

प्यार भरी बूंदोंकी झालर
गालोंपरसे आ फिसलेगी
नन्ही नाजुक एक कली जब
पंखुडीयोंको फैलायेगी

आदित्य