बंद कोनाडा

बंद कोनाडा कधीचा किर्र अंधारून आहे
दु:ख ज्याचे तो उराशी खोल सांभाळून आहे

पावसाशी भांडणा-या बोडक्या उघड्या घरांची
भिंत, द्वंद्वाची कहाणी अन् खुणा राखून आहे

झाड उरले काटके गाळून सारी एक पाने
हे उभे असले तरी नि:शब्द प्रेत म्हणून आहे

कोण जाणे काय होतो मागल्या जन्मी कुणाचा
वाटते की मागले काहीतरी साठून आहे

भोवतालीच्या सुखांना सांग तू, दरडाव थोडे
की म्हणावे दूर जा दु:खात मी मश्गूल आहे

आदित्य