तिचं हसणं.....

तिचं हसणं, तिचं रूसणं...
सारं सारं आठवतय
मन झुरणं, खळीत रुतणं...
अजूनही सावरतय

तिचं असणं , मला पुसणं
स्मृतींमधून  वावरतय
केस उडणं,  ते  सावरणं
डोळ्यांपुढून झरझरतय

तिचं वळणं, तिचं बघणं
श्वासांनाही  दमवतय
तिचं बोलणं, तिचं ऐकणं
दु:खालाही शमवतय

तिचं लाजणं, तिचं झुरणं
हृदयाला जे  सुखवतय..
तिचं नसणं, मुके रडणं
एकेक ठोका चुकवतय

----- आदित्य देवधर 

तिजोरी

यशाची तिजोरी रिकामीच सारी
कुणीही म्हणावे अम्हाला भिकारी

करा साजरे सोहळे प्राक्तनाचे
दिवे लावतो घेउनी मी उधारी

तशी मोजकी आसवे 'एकटया' ची
उशाशी सकाळी मुकी वाटणारी

ज़रा चाखली वर्तमानात आशा
कळे ना कधी भूत झाले विषारी

अजूनी दिवा लावतो सांजवेळी
अजूनी उभा वाट पाहीत दारी 

तुझे नाव गेले झिजूनी अताशा
स्मृतीही तुझ्या आज झाल्या फरारी

------आदित्य देवधर

आवाज आसवांचा

हलकेच ऐकला मी आवाज आसवांचा
हकनाक जीव गेला नाराज आसवांचा

संगीत, रोषणाई दारावरी प्रियेच्या
पाहून पेश केला मी साज आसवांचा

दुष्काळ दाटलेला आनंद आटवोनी
डोळ्यांस पूर आला का आज आसवांचा?

डोळ्यात कोंडलेल्या थेंबास वाटलेले ,
"ही लाज आसवांची, की माज आसवांचा?"

दु:खात साचलेल्या, विरहात सांडलेल्या
रंगात सजविला मी, 'कोलाज आसवांचा'

----आदित्य देवधर 

कोडे

आयुष्याचे कोडे कधीच सुटले नाही
उत्तर या प्रश्नाचे कधीच सुचले नाही

झाले ऐश्वर्याचे जुने सोहळे आता
स्वप्नांमधले घोडे कधीच उठले नाही

कागद कागद ओला करतच गेली शाई 
अर्थालाही कसले कारण उरले नाही

कोणी आले नाही निरोप देण्या मजला 
मी गेल्यावर मागे कुणीच झुरले नाही

कितीक वाटा आल्या कितीक आली वळणे
आभाळाचे  पाणी  कुठेच  मुरले  नाही

वाटेवरती माझ्या तुझी नजर उलगडली
(ओठावरती गाणे उगीच फुटले नाही!!)

-------आदित्य देवधर

ललकारी

घेऊन आन विसरून भान म-हाट शान दे झणी आज ललकारी
घुसळून रान बेधुंद जान उन्मत्त खान, कापुदे मर्द तरवारी
दे झणी आज ललकारी

पाषाण अंग म-हाट ढंग वादळी संग घेऊन निघाली छाती
तेजाळ रंग बांधून चंग आतंक भंग होउदे मुक्त ही माती
ओकून आग मिटवून डाग कामास लाग झाडून सोड लाचारी
दे झणी आज ललकारी

रक्ताळ वाट रान घनदाट स्वातंत्र्य घाट बांधून आज येथे 
सरदार थाट इथे सम्राट माय मरहाट नांदून आज येथे
येउदे पूर पालटे नूर गर्जुदे सूर जयघोष हाच दरबारी
दे झणी आज ललकारी

-------आदित्य देवधर