Pages

Thursday, June 3, 2010

कोडे

आयुष्याचे कोडे कधीच सुटले नाही
उत्तर या प्रश्नाचे कधीच सुचले नाही

झाले ऐश्वर्याचे जुने सोहळे आता
स्वप्नांमधले घोडे कधीच उठले नाही

कागद कागद ओला करतच गेली शाई 
अर्थालाही कसले कारण उरले नाही

कोणी आले नाही निरोप देण्या मजला 
मी गेल्यावर मागे कुणीच झुरले नाही

कितीक वाटा आल्या कितीक आली वळणे
आभाळाचे  पाणी  कुठेच  मुरले  नाही

वाटेवरती माझ्या तुझी नजर उलगडली
(ओठावरती गाणे उगीच फुटले नाही!!)

-------आदित्य देवधर

2 comments:

YogeshB said...

waa waa deodhar saheb. kase aahaat.

tumhi prachand likhan kele aahe :).

hi gazal wachali. aata changli hukumat milavali aahe gazal prakaravar ase disat aahe.

ya aadhicha powada hi mast zala aahe.

pyada hi katha vachli . mast aahe.

tumachyapasun prerana ghevun aamhi suddha lihit rahu kahi tari.

Aditya said...

thanks yogesh!!!
:)

prerana kay are....

tuhi chan lihitos