मन मारुन जगणे

निःशब्द करारांचे ऋण जिकिरीचे झाले आहे
मन मारुन जगणे आता सवयीचे झाले आहे

पापाच्या अन पुण्याच्या लक्ष्मण रेखांनी येथे
आयुष्याला कुंपण-पण सक्तीचे झाले आहे

आनंदाने तुरुंग नियमांचा उपभोगत जाता,
लालुच-लक्षण ध्येयाच्या पूर्तीचे झाले आहे

असुराला, दैत्याला घाबरता घाबरता आता,
पूजेचे कारण सुद्धा भीतीचे झाले आहे

खोट्या फसव्या चेहऱ्यांच्या या जगात साधे,
खरे बोलणे चुकूनही, चोरीचे झाले आहे

दिवसा ढवळ्या राज्य चालते अवसेचे जैसे,
शहर आंधळे कुचकामी दृष्टीचे झाले आहे

'नको सांत्वने, नको दिलासे, एकांत हवा मजला'
असे काहिसे म्हणणे या सृष्टीचे झाले आहे

चितेवर तरी मनाजोगता जगेन जळता जळता,
दोन घडीचे जगणे ते मर्जीचे झाले आहे

आदित्य