कधीतरीच भेटते, उगा मला अव्हेरते
अशातही रुसायचे, असे कसे जमायचे?
असे कसे जमायचे?
तुझीच वाट पाहतो, तुझेच चित्र काढतो
उद्या तरी दिसेल ती, मनास रोज सांगतो
अशीच चित्रं काढुनी स्वप्न रंगवायचे
कितीक दीस जायचे, असे कसे जमायचे
तुझी न ये कधीच हाक पत्र ही कधी न ये
घरासमोर वाट पाहतो तुझीच गे सये
चुकून ना कधीच मान वेळवोन जायचे
किती ग भाव खायचे असे कसे जमायचे
नवे नवे गुलाब फूल काय ऐक सांगते
'फुलून येत पाकळी पाखरू शहारते
मधाळ स्पर्श गंध धुंद एकरूप व्हायचे'
तरी तुझे रुसायचे, असे कसे जमायचे
दमेल रात्रही अता रुसेल चंद्र चांदणी
झोपतील तारका थंड रुक्ष या झणी
अता तरी पुरे सखे नको नको म्हणायचे
मला अता तुझ्यासवे रमायचे रमायचे
------आदित्य देवधर
Tuesday, December 21, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment