तुझे होत जाणे

तुला पाहताना कसे काय जाणे
सुचे पावसाला तुझे गीत गाणे
मृदगंध वाहून आणे स्वरांना
भिजुनी तयांतून तुझे होत जाणे

स्वप्नांस माझ्या तुझा स्पर्श होतो
तुझ्या पावसाचाच मी थेंब होतो
उडतो नभातुन तुझिया सवे मी
जसे पारवे दोन प्रेमी दिवाणे

किती साठवू सौंदर्य लाघवाचे
डोळ्यांत माझ्या तुझ्या आठवांचे
घेऊन येतो पाऊस त्यांना
वेळी अवेळी करुनी बहाणे

मोत्या प्रमाणे असे हासते तू
मला श्रावणाची सर भासते तू
कधी उन्हाचे कधी पावसाचे
नाते नवे रोज वेडे शहाणे

झोकात उडवे वारा बटांना
फुटती धुमारे अवखळ क्षणांना
वाहून गंधास हलकेच येथे
संदर्भ उजळून जाती पुराणे

अशात माझी तुझी भेट होता
पाऊस तेथेही हजर होता
झेलून डोळ्यांतले थेंब अलगद
तुझ्या पावसाने भिजून जाणे

आदित्य