आमचा आपला टपोरीपणा
थोडा त्यावर मुजोरीपणा
नसेल पटला ज्याला त्यांनी
खुशाल मिजासखोरी म्हणा
कुणी कशाचे दु:ख करावे
कधी कुणाचे शब्द खुपावे
कशास आम्हा चिंता याची
उगाच नुसता हळवेपणा
थेट बोलतो हृदयामधले
नाटक नसते अधले मधले
असाल जैसे वागू तैसे
जमतच नाही फसवेपणा
असेल मैत्री लाख शिव्यांशी
अंधारातील मंद दिव्यांशी
प्रकाश घेतो त्यांचा माथी
यथेच्छ त्याला चोरी म्हणा
आदित्य
No comments:
Post a Comment