तहानलेला

अन्योन्याच्या नात्यामधला समुद्र ऐसा गहिवरलेला
'अथांग पाणी सभोवताली असूनही मी तहानलेला'

निमित्त परतोनि भेटण्याचे कसेबसे साधले तरीही
पाय घराच्या उंबरठ्यावर नकळत माझ्या अडखळलेला

रोज इथे मी मूक झुरावे प्राजक्ताच्या झाडाखाली
रोज तिथे दारात तुझ्या पाऊस फुलांचा ओघळलेला

स्वप्नामध्ये क्षितिजाच्या पलीकडे तुला मी भेटून येतो
आणिक उरतो गात्रांमधुनी स्पर्श तेवढा शहारलेला

पक्षी होऊन मन माझे घुटमळते तुझिया खिडकीपाशी
गाऊन जाते गूढ मारवा कातरवेळी अवघडलेला

कुठेतरी जाणतो तुलाही ओढ असावी माझ्याइतकी
क्षण एखादा तरी असावा स्मृतींत माझ्या विरघळलेला

दोन किनारे दोघे आपण रोज वाहतो सोबत तरिही
थेंब माझिया पाण्यामधला तुला भेटण्या आसुसलेला

आदित्य