परतीचा प्रवास

परतीच्या वाटेने चालू प्रवास आता..

हिशोब सारे सांगावे मी कुणास आता..?

रमता रमता बागेमधल्या फुलांमधूनी

दरवळतो मी होउन तेथे सुवास आता

सोन्याच्या घरट्यातिल पक्षी होण्यापेक्षा

सोडुन देतो मुक्त मोकळे मनास आता

इतक्या झाल्या शोभेच्या या इमारती की,

देव नकोसा वाटावा मंदिरास आता?

दहा दिशांतुन बघतो मी बहराचा मौसम

कुठेच नाही शिल्लक काही भकास आता...!

उंबरठा ओलांडू कुठल्या क्षितिजावरचा?

दारे, खिडक्या, भिंती नाहित घरास आता

नव्या ठिकाणी असेल सारे हवेहवेसे..

तेवढाच तो काय दिलासा जिवास आता

शब्द तेवढे उरतिल मागे साक्ष सांगण्या..

आठवणींच्या पावसातल्या उन्हास आता

फूल गळोनी मिसळुन जाता मातीमधुनी,

मृदगंधाचे वस्त्र मिळावे तयास आता.

आदित्य