देव निघून गेला

देव निघून गेला

मायेचा ओलावा मागे ठेऊन गेला

देव तयाचे गावी अखेर निघून गेला

भक्तांच्या हृदयात वसावा असा निरंतर

प्रसाद दैवी स्वरा स्वरांतुन ठेऊन गेला

चाले ना नियतीच्या पुढती देवाचेही

हासत हासत निरोप प्रेमळ देऊन गेला

आशीर्वाद सुरांच्या रूपे देता देता

नतमस्तक अन डोळे ओले करून गेला

एक सूर विरहाचा लाखो ह्रदयांमधला

कृष्णाच्या वेणूत भैरवी भरून गेला

आठवणी उरतील तेवढ्या गाणी होऊन

तीर्थक्षेत्र गाण्याचे ऐसे बांधुन गेला

शब्द अपूरे पडले ज्या भगवंतासाठी

तोच स्वरांची ओंजळ पदरी घालुन गेला

चंद्र सूर्य हे उगवतील यापुढे सुद्धा, पण 

ग्रहण एक अदृश्य तयांना लावुन गेला

आदित्य