असे वाटते
असे वाटते झेप भरावी आज मनाच्या आत खोलवर
आरशातल्या अथांग वाटा साद घालती कुठे दूरवर
असेल कोणी तिथे राहते, हृदयामधले कंप जाणते
नसांमधुनी रोज वाहते असे वाटते
असे वाटते टाकुन द्यावी वस्त्रे लाजेची शोभेची
झटकून द्यावी धूळ तनाची फोल फुकाची भीती जनाची
तोंड फाडूनी बंद डोंगरी उष्ण उकळूनी गंधकापरी
लेउन लाव्हा अंगी दाही दिशांमधुनी मुक्त जळावे
असे वाटते
असे वाटते षडजावरती एक देखणे घर असावे
लहरींवरती विरघळणारे सूर अंतरंगी शिरावे
तानपुरा मग तार छेडूनी कंठ मनीचे मर्म छेदुनी
लख्ख ओंजळीतुनी स्वरांचे तीर्थ आपुल्या शिरी पडावे
असे वाटते
असे वाटते शब्दांसगे घ्यावे झोके चंद्रावरती
नक्षत्रांच्या ओवून माळा कवितेमधुनी गळ्याभोवती
क्षणात पुढच्या अवकाशातुन मंतरलेल्या पटलावरती
शब्दांच्या पलीकडले काही भावविश्व मग जूळून यावे
असे वाटते
असे वाटते हात असावा तिचा आपुल्या हाती
मंद सुरांचे झरे अन धुके ओलसर भवती
हरवून स्वप्नामधुनी , ती मिठीत माझ्या रमता
थिजून क्षण तो विसरून सारे श्वास तेवढे फक्त उरावे
असे वाटते
-----------आदित्य देवधर
Thursday, January 7, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment