अश्रूंचे अवकाळी तांडव

अश्रूंचे अवकाळी तांडव काळाच्या पटलावर घडले

आभाळाचे पाणी आभाळाच्या डोळ्यांमधेच थिजले
 

ऐन मैफिलीमधे समेवर मोजुन मापुन येता येता

हृदयाशी अवखळणारे ते सूर अचानक हवेत विरले

निरोप आला होता ज्याचा त्याला प्राक्तन घेऊन गेले

पाठीमागे आठवणींचे भूत नाचण्यापुरते उरले

श्वास रोजचे, भास रोजचे, घेऊन पुढचा दिवस निघाला

रोजरोजचे सूर्यबिंबही पूर्व क्षितीजावरी उगवले

--- आदित्य