नजरेमधला तुझा दिखावा

नजरेमधला तुझा दिखावा तसा उशीरा कळला होता
मार्ग तुझा अपुल्याच दिशेला फसवुन जेव्हा वळला होता

अंधार दाटला असा अचानक डबडबलेल्या नभात जैसे
अवघडलेला सूर्य ढगांच्या आडून लवकर ढळला होता

वाळूमध्ये मी लिहिलेले नाव तुझे अन माझे जोडुन
लाटेने येऊन तुझा उल्लेख तेवढा पुसला होता

प्रत्येक माझी सांज तेवली होती अपुल्या प्रेमामध्ये
ठाऊक नव्हते नात्यामधला दिवा तुझा परि विझला होता

तुझ्यासाठी तो खेळच ठरला निरोप देण्याघेण्या पुरता
अन विरहाचा दंश माझिया अंगीअंगी भिनला होता!

एकदा जरी सांगितले असतेस मला तू खरे तेवढे
की गाण्याचा सूर मैफिली पुरता केवळ जुळला होता

रोज नव्याने स्वप्नांमध्ये तुला पाहतो शेवटचे मी
तोच तोच थिजलेला क्षण हृदयात खोलवर घुसला होता

तरळून गेल्या स्मृती तुझ्या गे डोळे  माझे मिटतानाही
आठवणींनी मृत्यू देखील क्षणिक तेवढा टळला होता

आदित्य