अत्तरात मी बुडून येतो

तुझी आठवण येता, डोळे मिटून घेतो

धुंद स्मृतींच्या अत्तरात मी बुडून येतो

तू नसता हृदयात अनामिक धडधड असते

तू असता चुकलेला ठोका जुळून येतो

तुझेच अल्लड स्वप्न फिरुनी रोज झिरपते

चिंब तुझ्या मग पावसात मी भिजून घेतो

कधी गुंतता तुझे नि माझे क्षण नकळत, मी

डोळ्यात तुला हळुवारपणे साठवून घेतो

वास्तवातुनी मी हसतो ते नावापुरते

आरशातुनी कधी एकटे रडून घेतो

भेटत नसलो तरी खुशाली कळून जाते

तू ना देता निरोप हा मग कुठून येतो?

कधी चांदणे खूण तुझी रेंगाळुन जाते

आणि सूर गझलेचे मी ओवाळुन देतो

आठवणींचा पिंपळ अजुनी हिरवा आहे

रोज तिथे जो पाऊस हळवा पडून येतो!