देणाऱ्याचे हात माग तू

देणाऱ्याचे हात माग तू, दान नको

उगाच जळण्यासाठीचे सामान नको

म्हणूदेत आम्हाला भोळे श्रद्धाळू पण

देवच नाही म्हणणारे विज्ञान नको

मान स्वतःचा राखण्यास खोटा खोटा,

वेळोवेळी बळजबरी अभिमान नको

अगम्य आणिक अर्थावाचुन गाण्यापेक्षा

नकोस गाऊ, परंतु पोकळ तान नको

आठवणींचे पुस्तक चाळत जाता जाता

तुझी स्मृती नसलेले कुठले पान नको

माणसातला देव कुठे बघ सापडतो का

फक्त देवळातला मला भगवान नको

ठरले आहे तर मग पुरते झोकुन दे तू,

दोन क्षणांचे वरवरचे अवसान नको

बांध शीड तू स्वतः स्वतःच्या होडीचे, पण

होडीतुन वादळासवे संधान नको

आदित्य