वसंतात एकाएकी मेघ बरसला होता

वसंतात एकाएकी 
मेघ बरसला होता
प्रत्येक थेंब होऊन  
मल्हार आला होता

घरट्यातून पाखराने 
झेप घेतली होती
पंखातुन त्या कोवळ्या 
मारुत आला होता

बाग़ बहु फुललेली  
होती नदीकिनारी
पाण्यास मात्र अवघ्या 
तीर आटला होता

प्रेम मुक्यांवर करुनी 
आम्ही थोर जाहलो
भिकेस अवघडलेला 
आवाज पारखा  होता

चिखलात वाट जाता  
पाय माखले होते
कमळाच्या देही भुंगा  
गुंतून पडला होता 

शांत समयी नकळत 
भैरवी स्पर्शुन गेली
नयन मोकळे व्हावे 
ऐसा मार्ग निवडला होता


------------ आदित्य देवधर