सावलीचे सोहळे

मेघ काळे लाघवी प्रिये दाटले केसात तुझ्या
हे कुणाचे दूत बावरे धावले केसात तुझ्या

संधिकाळी साठतो नभी रोज चाफ्याचा चुरा
फूल होते पीतवर्णी माळले केसात तुझ्या

दाट आभाळातुनी असे होतसे थेंबास कधी
वाहुनी एकदा जसे नांदले केसात तुझ्या
 
शुद्ध ना गे राहते मला पांघरोनी केस तुझे
रेशमाचे स्पर्श कोवळे लाभले केसात तुझ्या

दाटता अंधार हा कधी दूर ना व्हावा मुळी 
या तमाच्या सावलीचे सोहळे केसात तुझ्या

------आदित्य देवधर