लाजऱ्या ओठी तुझी लाली मला अलगद टिपू दे
आज रसवंती नशेमध्ये तुझ्या मजला बुडू दे
मोकळ्या केसात तुझिया जागवू दे रात्र माझी
मोगऱ्याचा गंध सर्वांगावरी मज पांघरू दे
सोड सखये आज सारे नेहमीचे ते बहाणे
धुंद प्रेमाच्या मिठीतुन तोल थोडासा ढळू दे
स्पर्श लाभो चांदण्याचा पौर्णिमा होता तुझी अन
रान सर्वांगी शहाऱ्याचे अशा राती उठू दे
संपुनी जातील सारी अंतरे ऐसे सखे तू
येउनी बाहूत माझ्या स्पर्श स्पर्शातुन भिनू दे
जाणवू दे मला हृदयातली धडधड तुझ्या गे
उष्ण श्वासांच्या लडी मानेवरी माझ्या झरू दे
भान विसरोनी जगाचे जागवू ऐसी निशा की
चंद्र बेधुंदीत प्रेमाच्या पहाटे विरघळू दे
आदित्य
No comments:
Post a Comment