भरारी

मायेच्या पंखा खाली

एक पिल्लू होते छान

छोट्याश्या घरट्यामधला

आईचा तो अभिमान

आनंदे उद्भवणारा

नितदिनी असावा सण

चोचीने घास भरविता

ममतेची हो उजवण

इवल्याश्या पंखांखाली

बळ असोत वात्सल्याचे

घालील गवसणी ऐसी

की कळस खुजे गगनाचे

गरुडाची उंच भरारी

घेऊन दिले आव्हान

इवलासा तोच विहंग

उंचावून गेला मान

ममतेचा पाऊस येथे

आनंदाने पाझरतो

कीर्तीची , उत्कर्षाची

रुजवात निरंतर करतो

आदित्य