'कोणत्या रंगात आता रंगवू अंधार माझा?'
स्वप्न दैवी सूर-लाघव होत गेले चांदण्याचे,
हाय येता जाग मागे राहिला गंधार माझा!
सोडवावे वाटले बेड्यांतुनी मजला तरीही
कोण जाणे का कुठेशी अडकला ओंकार माझा!
काळजाचे लख्ख तुकडे वेचुनी मोजीत बसलो,
मेळ नाही लागला अन हारला व्यवहार माझा.
राहतो ज्वालामुखी उद्विग्न माझ्या अंतरी अन
जाळतो आतून लाव्हा, पेटतो अंगार माझा!
आरसा बस तेवढा सांभाळतो माझ्या कथेतिल
एकट्याचे प्रेम आणिक एकटा शृंगार माझा
आदित्य
No comments:
Post a Comment