रंगुनी रंगात साऱ्या रंग माझा वेगळा
गुंतुनी गुंत्यात साऱ्या पाय माझा मोकळा
राहिल्या मागे कुठेशी सावल्या डोहातुनी,
आजही येतात ऐकू खोल जखमांच्या कळा
सांडतो शब्दांमधूनी भावगंधाचा सडा,
सोसतो प्राजक्त राती चांदण्याच्याही झळा
सत्य माझे शोधण्या प्रतिबिंब माझे पाहिले,
भासला मज आरसाही सत्यवादी आंधळा
जन्म मृत्यू जोडणारा एक माझा पूल हा,
दुःख माझे एकट्याचे, एकट्याचा सोहळा
सोडुनी जाता कधी मी देवळातिल पायरी
देव झाला बंधनामधुनी स्वतःच्या मोकळा
आदित्य
No comments:
Post a Comment