निचरा

पाऊस ओळखीचा जेव्हा पडून गेला,

निःशब्द भावनांचा निचरा करून गेला

ही कोणत्या स्मृतींची चाहूल आज लागे

की पेटता निखारा, नुकता जळून गेला?

मी न्याय आंधळ्यांचे जेव्हा अमान्य केले

जो जो दिसेल तो तो मजला हसून गेला

हा दोष ना तुझा की हे प्रेम होत गेले,

मी मोहरून गेलो तो क्षण जगून गेला

मी मानले स्वतःचे गुणदोष सर्व काही

तेव्हा अहं स्वतःचा पुरता जळून गेला

मी वेचल्या फुलांचे निर्माल्य आज पुन्हा

आषाढ आठवांचा ताजे करून गेला

श्वासांत चांदण्याचे स्फुरले सुरेल गाणे

ओठांस चंद्र माझ्या वेणू करून गेला

आदित्य