मनातल्या मनात पावसास वाटले
ढगास बोलवोन कोसळून टाकले
उद्या कधी मिळेल मोकळे वहावया
म्हणोन आजच्या पुरात धाय मोकले
मनातल्या मनात चांदणे शहारले
निवांत शांत मंद रातिला किनारले
टिपून चंद्र ओघळून येत चंद्रिका
मनात कोप-यात प्रेमभाव दाटले
मनातल्या मनात रंग धुंद होऊनी
प्रकाशती मिळून कोवळ्या फुलांतुनी
झणी उभारली अजोड रंगसंगती
घरी बहार आणली तयांस चोरुनी
मनातल्या मनात सांजवेळ नांदली
दिशादिशांमधून प्रीत तार छेडली
समस्त प्रांगणी मधूर सूर भारले
तुला उभी स्वत: समोर धुंद पाहिले
मनातल्या मनात सागरा तुझ्यासवे
निघून दूर जायचे, जगायचे नवे
बुडून जायचे असेच खोल आतुनी
बघायच्या नव्या दिशा नि चेहरे नवे
---- आदित्य देवधर
Friday, October 29, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment