ठेच

मनास माझ्या थांबायाला सांगत नाही
ठेच लागुनी पडलो तरीही लागत नाही

वारा वादळ पिउन निघालो सूर्य गिळाया
तसे एवढ्यानेच पुरेसे भागत नाही

शब्दांना मी भावनांमध्ये म्यान करवतो
परी धार पिंजऱ्यात राहणे मानत नाही

भूक जाळण्यासाठी इंधन नकोच आता
झॊप तशी भरलेल्या पोटी लागत नाही

सावर आता जरा स्वत:ला, रोज सांगतो
तोल फक्त सांभाळुन नुसते चालत नाही

मनस्वितेची गुलाम सवयी आणिक व्यसने
उपभोगुनही बुद्धी आता बाधत नाही

--- आदित्य