निकाल सुख दु:खाचा

सुख कोठून पड़ते पदरी कुणी सांगाल का हो मजला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

गर्दीतून काढून वाटा मी रोज हाकतो गाडी
खड्डयांतून हिंदकळताना मणक्यांचे तुकडे पाडी
वर काम मारण्या माथी साहेब टपुनी बसला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

रोज रोजची कामे तशीच करतो आहे
हिशोब आकड्यांचे अचूक लावतो आहे
मित्र मात्र अमुचा पायरी वरची चढला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

ती कोणे एके काळी मला भावली होती
डोळ्यांच्या कोनामधुनी ती हळूच हासली होती
आज अचानक भाळी कुंकवाचा ठिपका दिसला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

प्रश्न सोडवताना अमुचे ध्यान कुठेही नसते
कोरुन कोरुन चित्रे अवघे उत्तर सुरेख सजते
घंटा होता कळते की पेपर अर्धा सुटला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

खर्चाची मांडून गणिते मी बाकी मोजत बसतो
हप्ते देऊन देऊन आता खिसे रिकामे करतो
संसार उभा करण्या कर्जाचा डोंगर बसला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

मी कष्ट करुनी खातो घामाची भाजी भाकर
चहा रोजचा एकच अन त्यातून मोजून साखर
पेला नव्हता माझा कसला पूर्ण कधीही भरला
निकाल सुख दु:खाचा मज कधीच नाही कळला

-------- आदित्य देवधर