शब्दाशब्दातून मन जुळले
घडले कसे हे सांगशील काय
स्पर्श रेशमी देऊन जाते गालावरची गुलाबी साय
खुणा दिशांच्या विस्कटलेल्या
काळवेळचे भानही नाही
वाट विचारी पत्ता मजला
काही केल्या उमगत नाही
तरी पावले रस्ता तुडवी दिशा तयांना देशील काय
डौलदार कमळावरती
पाण्याचाही मोह जड़े
सूर मारुनी क्षणोक्षणी
निर्झरातुनी उदक पड़े
सूर उधळूनी प्रीत झरा तुषार अंगी उडवून जाय
निर्मळ सुस्वर येती कानी
हसतेस मलमली जेव्हा
कृष्ण सावली सळसळती
केसात माळशी तेव्हा
छाया निर्मळ प्रेमाची तू केवळ मजला देशील काय
फुलेही पड़ती फिकी जयाने
गंध तुझा मी ल्यालेला
कोकीळ होई मुग्ध बापडा
सूर तुझा ओठी आलेला
प्रेमबंध सार्थकतेची पावती मजला देशील काय
------ आदित्य देवधर
Sunday, February 21, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment