चंद्रसाक्षी

तुझ्याकडेच पाहुनी निमिष मात्र एकदा
पुन्हा पुन्हा उरातुनी उसळला ग चंद्र हा

कधी न जाणली तुझी मौनबद्ध मालकी
कधीच हा गुलाम तू पूर्ण जिंकला पहा

तुझ्याच आठवांतुनी रोज सांडला सडा
फुलून मोगरा तुझा दरवळेल गंध हा

ललाट रेषीचे तुझे लाल बिंब देखणे
सकाळची उजाडती स्वर्गसुन्दरी तरहा

हळूच डोळीयांतुनी तू भावपूर्ण पाहिले
कसे असेल वाटले समीप येउनी पहा

मुक्त सोडुनी दिली मनातली मी पाखरे
तुझ्याकडेच धावली न सांगता कुणी स्वत:

चंद्रसाक्षी प्रेम हे जपून ठेव साजणे
देह श्वास भारुनी अशीच व्यापुनी रहा

----- आदित्य  देवधर