जगण्याची ही मौज निराळी

जगण्याची ही मौज निराळी
मुक्त उडावे चिर आभाळी
तुडवून शिखरे उंच ढगांतील
लेऊन घ्यावे चंद्र कपाळी
हे जगण्याची मौज निराळी

हर रातीची नशा पिऊनी
अंधाराशी डाव मांडुनी
वळवू फासे मनाप्रमाणे
जिंकू अस्तित्वाची खेळी
हे जगण्याची मौज निराळी

झटणा-याचे हात बनू अन
उडणा-याचे पंख बनू
नाठाळांना वज्र बनोनी
हाणू दंडे भ्रष्ट कपाळी
हे जगण्याची मौज निराळी

एक वस्त्र भगवे अन हाती
निधडी शस्त्रे, निधडी छाती
मनगटावरी बांधून तारे
भिडू सर्वदा काळोखाशी.
हातावरच्या आखू रेषा
अमुच्या आम्ही, या आवेशा
मशाल देउ स्वातंत्र्याची
बंड उभारू चंडाळाशी
शपथ घेउनी अशी निघालो
आदित्याला स्मरून निघालो
लोळ वन्हीचे उडवून जाळू
घोर पिशाच्चे काळी काळी
हे जगण्याची मौज निराळी
तुडवून शिखरे उंच ढगांतील
लेऊन घ्यावे चंद्र कपाळी
जगण्याची ही मौज निराळी

---आदित्य देवधर